ýeser
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ýeser
syp. 1. Özüne çekiji, täsirli. Mätäji diýr, aldy huşum, Ýeser gara zülpüň seniň (Mätäji). 2. göç.m. Mekir, hilegär, köpbilmiş. Ýeseriň ýedi ýere kössi ýeter (Nakyl). 3. göç.m. Etjegi içinde, ýeserlik edýän (ser. Ýeserlik dogumly, ýaman (ser. Ýaman 3). Mürzeweliň aty ýeser, gamçylasaň gaýra teser (Halk döredijiliginden). Ýeser adam.
‣ Ýeser ýerde gaý tutmak (turmak) garaşylmaýan, islenmeýän wagtda päsgelçilik ýüze çykmak.