öwlat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öwlat

[öwla:t], at. 1. Köneden gelýän düşünjä görä, asly yslam dininiň keramatly wekillerinden gaýdýan etnik topar. 2. Nesil. Alla janlarym, bu oglan ýöne-möne kişiniň öwladyndan däl eken (“Görogly”). 3. Çaga, perzent, ogul-gyz. Gyz-gözelden mahbup istär hem öwlat (Magtymguly). Öwladyň ýas tutar üç gün ýol garap, Tabydyň şaýlarlar sel-sele orap (Kemine).

Son arananlar:

• Uzlaşmak,
• käşir,
• waiter,
• küle,
• kızığış,
• huzum,
• L,
• Kazanmak,
• pariy,
• Elevator,
• badırak,
• yuvanmak,
• egin,
• Muzd,
• Farogat,
• kıhıy,
• howatyr,
• terüü,
• terslik,
• Halisiz,
• lavh,
• öwlat