Halisiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halisiz

huysuz, geçimsiz. ~ adam bıla keçinñen kıyındı: huysuz adamla geçinmek zor, Soslan bir da ~di: Soslan çok geçimsizdir. Halisizlik huysuzluk, geçimsizlik. Anı ~in kim da biledi: onun geçimsizliğini her kes biliyor.

Son arananlar:

• naturally,
• iles,
• imrik,
• jaranglimaq,
• orindiq,
• neheng,
• gucuma,
• bumkin,
• papağan,
• añırt,
• şəri,
• Aliy,
• şaşı,
• calğanmavçu,
• gölet,
• Gar,
• UYMA,
• naqafil,
• ovlamaq,
• añılavlu,
• scandal,
• Halisiz