Halisiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halisiz

huysuz, geçimsiz. ~ adam bıla keçinñen kıyındı: huysuz adamla geçinmek zor, Soslan bir da ~di: Soslan çok geçimsizdir. Halisizlik huysuzluk, geçimsizlik. Anı ~in kim da biledi: onun geçimsizliğini her kes biliyor.

Son arananlar:

• Potasyum,
• allaharayıcı,
• Qut,
• ixlas,
• ége,
• Tüňçe,
• frezelemek,
• parıldamak,
• kölek,,
• tongich,
• Tapışmak,
• Müttefik,
• çilenti,
• mamırlı,
• baýamak,
• öndürmek,
• maiyet,
• Molyusk,
• erşiçik,
• akıllı,
• overshadow,
• Halisiz