Halisiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halisiz

huysuz, geçimsiz. ~ adam bıla keçinñen kıyındı: huysuz adamla geçinmek zor, Soslan bir da ~di: Soslan çok geçimsizdir. Halisizlik huysuzluk, geçimsizlik. Anı ~in kim da biledi: onun geçimsizliğini her kes biliyor.

Son arananlar:

• Rupor,
• karamet,
• hold,
• without,
• kıha,
• aftafa,
• teril,
• şerefsiz,
• xundor,
• Höyük,
• kayf,
• aconite,
• mahr,
• pürdeme,
• adrım,
• müebbet,
• unama,
• pinc,
• dişdan,
• parcel,
• çermeşmek,
• Halisiz