küle

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

küle

[külö], syp. 1. Guýrugy kesik, kelte guýrukly; jonnuk, gysga, kelte. Küle köpek art penjeleri bilen ýer dörüp, ýüzüni nobura bakan tutup hyňranýardy (B. Kerbabaýew). 2.Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• atilarcha,
• Otlamak,
• Lider,
• qonjli,
• hizmetkar,
• giňemek,
• nusrat,
• BAŞTUTAN,
• yoğun,
• idealizm,
• oninchi,
• köpitmek,
• dairə,
• torgun,
• olamaz,
• serptir,
• hap,
• yığılmak,
• Damıtmak,
• daima,
• kesme,
• küle