örtkün
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
örtkün
harman, samanı ayrılmış harman, çeç; harman zamanı·I, 402, 526;II, 214; III, 412,416 bkz> örtgün
Son arananlar:
- talwır,
- appa,
- soraşdyrmak,
- depeşek,
- musafir,
- gözcü,
- chonqaymoq,
- uuluk,
- sanatçı,
- janr,
- eñiş,
- sürüklenmek,
- bəndə,
- Koşmak,
- yaxmalak,
- shappatilamoq,
- ebebi,
- bilqillama,
- Turşy,
- drive,
- İçsel,
- örtkün