musafir

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

musafir

(nadir kullanılır) gezgin, yolcu, misafir (evde kullanılır). (Mekke ve Medine'ye misafir olan anlamına gelir.)

Son arananlar:

• frogman,
• katır,
• donuz,
• gywlamak,
• storm,
• permission,
• köpitmek,
• Sepmoq,
• tellemek,
• qırışıqlıq,
• ishton,
• şindi,
• könüllülük,
• Paralel,
• salyangoz,
• terslik,
• Turfanda,
• örkü,
• açıvlançak,
• Kapalı,
• secde,
• musafir