berim
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
berim
alım-berim bk. alım 4
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
berim-
srk. 1. çarpmak ; 2. yapışmak , sarılmak , tutunmak ; körüngön cerge urunup berine berbe . rast gelen her şeye sarılma , yapışma! ; urunup berinbey artıñdı baykay cür ! : her şeye sarılma , akibetini düşün!
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
berim
at. 1. Bermek üçin özüňden çykarylýan zat, çykym. Alym alyma ýaraşmaz, berim – bege (Nakyl). Halaýykda görelde ýok, görüm ýok, Baýlarynda sahawat ýok, berim ýok (Magtymguly). 2. Para, peşgeş. Berim gökden ýol ýasar (Nakyl).