örlev
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
örlev
tırmanma, çıkma.
Son arananlar:
- giriş,
- evince,
- belirti,
- parokanda,
- ja,
- iffet,
- Koşut,
- tetiklik,
- firavunluk,
- arba-,
- cemcegun,
- mtıt,
- supurgi,
- tüklü,
- ulalyş,
- elektrodoyka,
- hövsələmə,
- yüzölçümü,
- bitirmək,
- itiləmə,
- nobility,
- örlev