tüklü
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
tüklü
sif.
1. Tükü olan, bədəni tüklə örtülü, tük basmış. Xanməmməd üstü tüklü burnunu çəkə-çəkə içəri girdi. Çəmənzəminli. [Nəriman] ..şapkasını təkyənin üstünə ataraq ağ, tüklü biləklərini çirməyib əlüzyuyana yaxınlaşdı. İ.Əfəndiyev. // Üzü qırxılmamış, üzünü tük basmış. Tüklü üz. – Fərhad gözlərini açanda yaş damcıları tüklü sifətinə axdı. Ə.Vəliyev. // Qıllı. Tüklü heyvan.
2. Tüklü dəridən tikilmiş. Tüklü kürk. – [Məşədi Əhməd] evdə işlər, qoyun və quzu dərisindən tikdiyi tüklü papaqları bazarda və meydanda satardı. S.Hüseyn.
3. Tükü olan (bax. tük 4-cü mənada). Tüklü heyvan. – Bu toxumlardan yetişən sağlam, yarpaqları tüklü olan gözəl şitillər inkişaf etdi. M.Axundov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
tüklü
saçlı, qıllı, lələkli
{saçlı, kıllı, yeleli}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
tüklü
tüylü
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tüklü
tüylü, kıllı. ~ çabırla: tüylü ayakkabılar, ~ küyüz: halı, tüylü kilim, ~ koy: tüylü koyun, cumuşak tüklü: yumuşak tüylü.