Şan
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
şan
[Köken: Arapça] Atak, Ataklılık, Dan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
şan
I и. 1) дан, шөһрәт, шан; 2) репутация; абруй; 3) чин, дәрәҗә
şanII и. җырлау, җыр
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şan
Türkiye Türkçesi: şan
Azerbaycan Türkçesi: şan şöhrät
Başkurt Türkçesi: şan şöhrät dan
Kazak Türkçesi: daŋk atak
Kırgız Türkçesi: daŋk atak
Özbek Türkçesi: şàn şàn-şührät
Tatar Türkçesi: dan şöhrät şan
Türkmen Türkçesi: şãn-şöhrãt
Uygur Türkçesi: şan şöhrät
Rusça: slava isvestnost'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
şan
I. is. [ər.] Ad-san, şöhrət, şərəf. Bürüyüb aləmi şanın, şöhrətin; Bir de, qoç Koroğlu, nədən məlulsan? “Koroğlu”. [Cəngavər:] Səyavuş bu yurdun fəxri, şanıdır. H.Cavid.
II. is. Balı saxlamaq və toxum tökmək üçün arıların pətəkdə mumdan düzəltdikləri gözcüklər. Bu təsəlli mənə bəsdir, olar asudə halım; Ki, bu şanlarda mənim də var iki qətrə balım. A.Səhhət. Kosa əlindəki suyu süzülən şanları pəncərəyə qoyub çıxa-çıxa deyindi.. S.Rəhimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
şan
I. şərəf, şöhrət
{şeref, şöhret}
II. pətək
{petek(bal peteği)}
III. şücaət, qəhrəmanlıq, igidlik, mərdlik, fədakarlıq
{şecaat, kahramanlık, yiğitlik, mertlik, fedakârlık}
IV. namus, vicdan, şərəf, heysiyyət
{namus, vicdan, şeref, haysiyet}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
şan
şan, ün
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şan
[şa:n] I, at. Kimdir biriniň ýa-da taryhy wakanyň özi hakynda, hatyrasyna. Magtymguly, aşyk mestan, Bagladym şanyna destan (Magtymguly).
ŞAN [şa:n] II,at. Mala degýän ýokanç kesel. Şan keseli, köplenç, tomus aýlarynda ýüze çykýar.
ŞAN [şa:n] III,at. Käbir tutlar ýapraklamazyndan öň olarda bolýan tudana meňzeş tozga.