örlemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örlemek

tırmanmak, çıkmak. Tavğa ~: dağa tırmanmak, üynü başına ~: evin tepesine çıkmak, çabıb örledi: koşarak tırmandı.

Son arananlar:

• yönekey,
• təcavüzkar,
• arkagay,
• lex,
• şıbış,
• terslik,
• aralık,
• samavar,
• xatakar,
• haylamaq,
• çarçı,
• büluğ,
• yalovdor,
• reserve,
• qondarma,
• mediate,
• nohluk,
• gyzykma,
• zaifa,
• katañı,
• serfayz,
• örlemek