örelenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örelenmek

ayaklanmak, dikilmek, ayakta durmak.

Son arananlar:

• afifa,
• telekeçi,
• degin,
• sak,
• dalla,
• shift,
• şümal,
• awlama,
• kudum,
• lağvetmek,
• kömelejik,
• inkvizisiya,
• davo,
• qəmiş,
• filiz,
• kustur,
• ornakli,
• yadınmak,
• pekmez,
• dolaylı,
• Albastı,
• örelenmek