örelenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

örelenmek

ayaklanmak, dikilmek, ayakta durmak.

Son arananlar:

• kırkıl,
• Şayka,
• trişin,
• IŞIK,
• gülüstan,
• qoqim,
• cuklav,
• eşilmək,
• sevi,
• minbad,
• muhayyo,
• yrmak,
• gyrkmak,
• indecision,
• deification,
• Bükmek,
• tigil,
• cannet,
• sönme,
• qurğu,
• halet,
• örelenmek