öleň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öleň

[ölöň] I, at. 1. Otluk meýdan, çemenlik ýer; ýaýla. Ter öleňli, gyzyl gülli, Bilbilli, bossanly daglar (“Görogly”). Illeri bar, diňli-diňli, Sowuk suwly, ter öleňli (Magtymguly). 2. k.d. Batgalykda bitýän ot. Öleň özün bag saýar (Magtymguly).


ÖLEŇ [ölöň] II, at.Halk döredijiliginiň dört setirli goşgy görnüşi, toý aýdymy. Haý-haý, öleň, haý, öleň, Haýdyr bu gün ýar-ýar, Agy-gyzyl reňbe- reň, Toýdur bu gün ýar-ýar (Öleňlerden).

Son arananlar:

• qoç,
• anon,
• ýylmamak,
• Deşmek,
• acerb,
• tembelce,
• choyfurush,
• eldosh,
• Bildirmek,
• nər,
• nejaset,
• kefir,
• Agı,
• himmat,
• topiary,
• pew,
• mandala,
• cinnet,
• önüpösmek,
• İyi,
• vibrator,
• öleň