öleň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öleň

[ölöň] I, at. 1. Otluk meýdan, çemenlik ýer; ýaýla. Ter öleňli, gyzyl gülli, Bilbilli, bossanly daglar (“Görogly”). Illeri bar, diňli-diňli, Sowuk suwly, ter öleňli (Magtymguly). 2. k.d. Batgalykda bitýän ot. Öleň özün bag saýar (Magtymguly).


ÖLEŇ [ölöň] II, at.Halk döredijiliginiň dört setirli goşgy görnüşi, toý aýdymy. Haý-haý, öleň, haý, öleň, Haýdyr bu gün ýar-ýar, Agy-gyzyl reňbe- reň, Toýdur bu gün ýar-ýar (Öleňlerden).

Son arananlar:

• azrail,
• çevrim,
• Mətləb,
• ýürekse,
• nikah,
• çekek,
• tüzlük,
• çekik,
• beydaarat,
• Deň,
• kova,
• çeberlik,
• adad,
• teñşer,
• inter,
• tənbəki,
• axdırmaq,
• ügrimek,
• teltek,
• gelir,
• duydurmaq,
• öleň