çöňňe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çöňňe

[çöňňö], syp. 1. Gowy görmeýän, kütek (göz hakynda). 2. Emelsiz, başarnyksyz, hiç zat oňarmaýan, hiç zatdan başy çykmaýan. Bir molla talyplarynyň iň çöňňesine sapak öwredeninde, her gezek ýalňyşan ýerinde onuň burnuna pitiklär eken (“Türkmen halk ertekileri”).

Son arananlar:

• tigris,
• azerbaijan,
• bütin,
• maslahatlashmoq,
• bilhassa,
• körgen,
• bilig,
• bilgiçlik,
• revir,
• örçük,
• sürtünmek,
• kusundu,
• qurğuşun,
• biliklənmək,
• Tərə,
• held,
• çarvadar,
• istridyə,
• bilimdar,
• poet,
• bilimci,
• çöňňe