çörgemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çörgemek

sarmak, dolamak. Halını çarhlağa çörgegiz: ipliği makaralara dolayınız, cıcımnı çörgep kabırğağa as: sicimi (urganı) dolayıp duvara as, sabiyni bushulğa ~: çocuğu beze sarmak.

Son arananlar:

• basım,
• utgaşmaklyk,
• çekedektüü,
• ödem,
• slacken,
• çalmaç,
• kıldı,
• B,
• ikkita,
• terilmek,
• kenetlemek,
• bolluca,
• avuşmak,
• hazin,
• teşhirci,
• Davlat,
• erkək,
• kırçın,
• akıcı,
• vestige,
• kesmek,
• çörgemek