kırçın

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kırçın

1. küçük zanaat sahibi; kırçın tal bk. tal ι; 2. genç oğlan; 3. ufak – tefek, mini-mini; kırçın caştar: «taze gençlik»; kırçınında öldü: gençken öl- dü; 4. kırçınım: gençliğinde ölen oğlunu anne bu kelimeyle anarak ağlar.

Son arananlar:

• ahlılık,
• kabul,
• bopu,
• Wäk,
• şı'r,
• salobatli,
• yetişmek,
• anıklamak,
• Yumru,
• sklera,
• uçsuzkıyırsız,
• ihtiyatsiz,
• ixtisar,
• yaygınlıq,
• mazy,
• yağırlanma,
• gözlü,
• gyzyklanmak,
• soğan,
• iplik,
• derex,
• kırçın