manka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

manka

mankafa, sakağı, sümük.

Son arananlar:

• scorch,
• hıncahınç,,
• sarbar,
• Brilyant,
• havadar,
• fervent,
• modalı,
• ibretli,
• propuska,
• xorijiy,
• Uzuk,
• Əlli,
• Sol,
• sansınıv,
• döwür,
• Teyri,
• ötkün,
• childish,
• ýaratmak,
• alif,
• mümessil,
• manka