kıldı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıldı
: kıldı başında yahut kıldı çokusunda: tam ucunda; nayzanın kıldı başında: mızrağın ucunda; şaardın kıldı başında: şehrin en ucunda; kıldı çokusuna: en tepesine.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıldı
nemli, ıslak. Suv ~: sırılsıklam, cer busağatda ~dı: yer şimdi ıslaktır, ~ köpür: killi toprakla sıvanmış köprü (Uçkulan Köprüsü gibi).