çirik
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
çirik
çürük, bozulmaya yüz tutmuş; çirik liberalizm : çürük libarelleşme.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çirik
1.Çürük, çürümüş, kokuşmuş, küf, küflenmiş, eskimiş. ~ tiş: çürük diş, ~ otunla: çürük odunlar, ~ kögetle: çürük meyveler, gırcın ~ bet alğandı: ekmek küf görünümü almış; 2. Gübreli yer, hümüslü yer (hayvanların yaz aylarında geceledikleri kuytu yerlerde biriken terslerin fermante olmasıyla çürük gübreye doymuş hümüslü bir toprak husule gelir, baharda buralarda gür bir ot yeşermesi olur, böyle yerlere de çirik adı verilir.