çerek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çerek

(malk.) akarsu, ırmak. ~ge su kuyğança (d): akarsuya su dökmüş gibi.

Son arananlar:

• shame,
• tahrif,
• KUN,
• özenti,
• funt,
• yıpar,
• çağrı,
• vekaletname,
• yıglaşmak,
• heyvanxana,
• pul,
• rod,
• Beygir,
• vefakar,
• işvəkar,
• avarğa,
• şor,
• meh,
• caplanmak,
• azlık,
• maxtal,
• çerek