çerek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çerek

(malk.) akarsu, ırmak. ~ge su kuyğança (d): akarsuya su dökmüş gibi.

Son arananlar:

• veyil,
• tolğan,
• ceş,
• gatyrhana,
• nisbətən,
• kurıtmak,
• pavyon,
• şəm,
• çalkalat,
• dairesel,
• buğum,
• katalizator,
• jaben,
• çüşek,
• sairə,
• Kaban,
• gecikmek,
• Amme,
• garb,
• yar,
• kadalan,
• çerek