kurucu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kurucu

с. оештыручы, нигез салучы, тезүче

Son arananlar:

• Köwmek,
• uryadnik,
• Ayaş,
• vedalar,
• dommal,
• boriqmoq,
• evulsion,
• çekişmek,
• Hazin,
• sleet,
• bayram,
• yütmek,
• nəvazişkar,
• Kolbaşçı,
• xama,
• Midilli,
• isteriyalı,
• mazul,
• türdüü,
• iftixar,
• urluk,
• kurucu