ellemek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ellemek
[Köken: Yerel] Değmek, El değdirmek, Tutmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ellemek
ф. кул белән тоткалау; кармалау
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ellemek
Türkiye Türkçesi: ellemek
Azerbaycan Türkçesi: ällämäk
Başkurt Türkçesi: totov kul tiyⱬriv
Kazak Türkçesi: kolı tiyüv tiyisüv
Kırgız Türkçesi: kolun tiygizṻ
Özbek Türkçesi: ḳol tegizmàḳ päypäslämàḳ
Tatar Türkçesi: totu kul tidirü
Türkmen Türkçesi: ellemek
Uygur Türkçesi: kol täkküzmäk
Rusça: kasat's'a rukami trógat' şçupat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ellemek
işl. 1. Eliňi birine ýa-da bir zada degirmek, eliň bilen tutup görmek, barlap görmek. 2.göç.m. Bir zady ele salmak, edinmek. Bir gowja zady- ha elläpsiň (“Edebiýat we sungat”).