çekdiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çekdiriv

zahmet verme, çektirme.

Son arananlar:

• bakat,
• ətmək,
• Kuz,
• sədəf,
• şerapat,
• aslo,
• İdi,
• çınık,
• mashina,
• EVRE,
• CAUSE,
• İkinci,
• ağaç,
• tutağaç,
• Kölek,
• iltihak,
• urugajdod,
• uruçu,
• qalandar,
• Getirmek,
• zorunlu,
• çekdiriv