şerapat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şerapat

[şera:pat], at, k.d. 1. Abraý, hormat; mertebe, dereje. Ýagşydan – şerapat, ýamandan – kesapat (Nakyl). Ylmyň şerapaty – kelamyň haky, Gören barmy, bilen barmy ýaranlar (Şabende). 2. Gyza dakylýan at.

Son arananlar:

• drawer,
• masseur,
• shala,
• substitution,
• diversely,
• Canaza,
• şahta,
• nahoş,
• tezgah,
• BAYLAV,
• Kulan,
• güdembeç,
• Pınar,
• toptan,
• shallowness,
• gabray,
• turuncu,
• öýmeklik,
• mehr,
• mecelle,
• hamnafas,
• şerapat