şerapat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şerapat

[şera:pat], at, k.d. 1. Abraý, hormat; mertebe, dereje. Ýagşydan – şerapat, ýamandan – kesapat (Nakyl). Ylmyň şerapaty – kelamyň haky, Gören barmy, bilen barmy ýaranlar (Şabende). 2. Gyza dakylýan at.

Son arananlar:

• qavima,
• xroniki,
• xazina,
• torlamoq,
• bozguç,
• yaşlılık,
• Arnamak,
• tekýe,
• böwemek,
• alkınmak,
• qilinmaq,
• Karav,
• koh,
• mandürmak,
• trot,
• undalma,
• ahbetin,
• ayü,
• tanamak,
• rəşid,
• yersiz,
• şerapat