Kulan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kulan

I, yabanî eşek; Prjevalskiy’ nin atı (*) ; kullandan soo: tam sihhatta, tamamiyle iyileşti; kulan öök bk. ökk; 2. = = kula I 1.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kulan-

II, yuvarlanmak, düşmek (zahirî bir sebepsiz) ; toodan taş kullanıp ketti: dağdan taş yuvarladı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulan

tay, at yavrusu.

Son arananlar:

• kodan,
• Senzura,
• Yumurta,
• leytenant,
• ağıllılıq,
• intimacy,
• tıbırat,
• əsaslandırmaq,
• şəhla,
• kaksök,
• bejerme,
• ritüel,
• fohn,
• bodroq,
• gözdağı,
• polemics,
• bekinüü,
• nəşat,
• kırgıl,
• yün,
• bulga,
• Kulan