kodan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kodan

hayvan barınağı, ağıl. ~ tolu koy kırılsa, kotur ulak başçı (d): ağıl dolusu hayvan kırılacak olursa uyuz oğlak bahane.

Son arananlar:

• dışlanmak,
• solut,
• recollect,
• dodu,
• kasaba,,
• Rutubetlenmek,
• camıra,
• ÇORBA,
• shariatpanoh,
• psikolojik,
• sany,
• aytilish,
• mika,
• mıdahlık,
• borta,
• çürpö,
• jabr,
• resin,
• doda,
• muktasar,
• sürük,
• kodan