kodan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kodan

hayvan barınağı, ağıl. ~ tolu koy kırılsa, kotur ulak başçı (d): ağıl dolusu hayvan kırılacak olursa uyuz oğlak bahane.

Son arananlar:

• kayarlamak,
• emirname,
• oqitish,
• kakamak,
• Muskat,
• urluk,
• gezeme,
• Darı,
• oshalamoq,
• soluxmaq,
• seziktüü,
• o'rindiq,
• barakeç,
• Yola,
• Yashnamoq,
• ballıbaba,
• Dakı,
• niter,
• Hasrat,
• ösöörü,
• sahifa,
• kodan