kodan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kodan

hayvan barınağı, ağıl. ~ tolu koy kırılsa, kotur ulak başçı (d): ağıl dolusu hayvan kırılacak olursa uyuz oğlak bahane.

Son arananlar:

• bitmoq,
• Xuda,
• bi-gane,
• aidat,
• orden,
• cırık,
• sozmasoz,
• baatırdık,
• kazakça,
• ah-uf,
• regressive,
• şarj,
• örpeşmek,
• haa,
• yeşim,
• garazsiz,
• adip,
• deldek,
• yalçın,
• alıskı,
• çırh,
• kodan