Getirmek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
getirmek
[Köken: Yerel] Geldirmek, Egelmek, Alıp gelmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
getirmek
ф. 1) төрле мәгъ. китерү; 2) килештерү, яраштыру; килешле, ярашлы итү; 3) күч. китерү; hatıra getirmek хәтергә китерү; dünyaya getirmek дөньяга китерү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
getirmek
Türkiye Türkçesi: getirmek
Azerbaycan Türkçesi: gätirmäk
Başkurt Türkçesi: kiltiriv
Kazak Türkçesi: keltirüv
Kırgız Türkçesi: ketirṻ alıp kelṻ
Özbek Türkçesi: keltirmàḳ lib kelmàḳ
Tatar Türkçesi: kitirü
Türkmen Türkçesi: getirmek
Uygur Türkçesi: kältürmäk elip kälmäk
Rusça: prinosit' davat' dostavl'at'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
getirmek
işl. 1. Bir ýerden başga bir ýere alyp gelmek, äkelmek. Giden getirer, oturan nyrh sorar (Nakyl). 2. Hasyly köp bitmek, kän düwmek, hasylly bolmak. Bu ýyl üzümimiz ýagşy getirdi (A. Gowşudow).