tilmanç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tilmanç

bk. tilmaç.

Son arananlar:

• vv,
• ahwal,
• ismətli,
• sapa,
• zoriqmoq,
• zərb,
• Gavalı,
• kani,
• yağtikan,
• sohta,
• quloch,
• tiri,
• genleşmek,
• obraz,
• king,
• ATRİUM,
• uğaylav,
• bilişmek,
• inilti,
• zincir,
• Kıyafet,
• tilmanç