çaphan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çaphan

koşan, atılan, saldıran. ~ at: koşan at, cav ~kün: düşmanın saldırdığı gün. ~ atnı cerin alğan, sav katınnı erin alğan (as.): koşan atın eyerini almak evli kadının kocasını almak gibidir.

Son arananlar:

• avcılık,
• ondalık,
• tert,
• biçeklemek,
• fe’l,
• kakta,
• network,
• iqdamat,
• şamuşa,
• Lacivert,
• Şay,
• kiydürmek,
• shayka,
• Qarovul,
• sirayet,
• locomotive,
• manan,
• infinitive,
• yırtılmaq,
• dirsəkləmək,
• Barlanmaq,
• çaphan