oturubdurma

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

oturub-durma

1. “Oturub-durmaq”dan f.is.
2. Əlaqə, yoldaşlıq etmə, vaxtını bir yerdə keçirmə.

Son arananlar:

• Calka,
• makbuz,
• oyloş,
• shohichi,
• salınıv,
• atışmak,
• nun,
• binobarin,
• nəlbəki,
• irikge,
• aşılanma,
• hurduk,
• bazarbaşı,
• aşıkış,
• accomplished,
• nozik,
• uýuş,
• filateliya,
• plash,
• dəf,
• omnipotence,
• oturubdurma