oturubdurma

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

oturub-durma

1. “Oturub-durmaq”dan f.is.
2. Əlaqə, yoldaşlıq etmə, vaxtını bir yerdə keçirmə.

Son arananlar:

• kankıldav,
• epic,
• Kökön,
• kazavat,
• hıçkırık,
• schyot,
• Amca,
• İhanet,
• kerhen,
• susma,
• fəallaşdırmaq,
• aud,
• query,
• daşyonan,
• Məbud,
• corresponding,
• imsik,
• hamel,
• äsgerilmek,
• Aptek,
• Mövcud,
• oturubdurma