müyüş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

müyüş

köşe. Üynü ~ü: evin köşesi, ol ~den taşaydı: o köşeden kayboldu, ~ge tıymak: köşeye sıkıştırmak, tört~: dörtköşe, kare, ~leni sanab aylanadı: köşeleri sayıp geziyor (boşgezen anlamına bir deyim).

Son arananlar:

• çozmak,
• gynalmak,
• tügümek,
• Şer,
• kağızsız,
• törtülük,
• tügelmek,
• ezdirüv,
• establish,
• source,
• nadiren,
• makinaçı,
• ırayon,
• Mama,
• dustaqxana,
• tirev,
• öncülük,
• mavna,
• Üv,
• dp,
• bijirlamoq,
• müyüş