tügelmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tügelmek

tükenmek, bitmek, son bulmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• Maýmyn,
• filiz,
• Uğurlamak,
• dissemination,
• axis,
• hacıleylək,
• nomur,
• bügüşmek,
• bang,
• çökəlmə,
• seghilish,
• gürsgürs,
• sendika,
• Mata,
• eskilik,
• ýalkamak,
• Çehre,
• Məzuniyyət,
• göteriliş,
• arçan,
• çetgen,
• tügelmek