tügelmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tügelmek

tükenmek, bitmek, son bulmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• tutu,
• window,
• bolü,
• gaday,
• cing,
• rakaat,
• Ceyran,
• Daşmaq,
• azyk,
• folksy,
• köyürmek,
• dökülme,
• AMA,
• Formül,
• mafar,
• batıl,
• sapabənzər,
• salım,
• sarhana,
• suni,
• türkmençe,
• tügelmek