mafar
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
mafar
is. [ər.] İmkan, macal. • Mafar verməmək – tələsdirmək, macal verməmək. [Faytonçu:] Adə, çöllü balası, ağzını açıb hara baxırsan, otur gedək, yoxsa vağzalın xəzpuşları mafar verməz, heybəni çiynindən, papağını başından elə çarpışdırar ki, sonra ağzın bir saat açılı qalar. Ə.Məmmədxanlı.