ösüntgi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ösüntgi

[ösüntgü], at. 1. Ösümligiň gögerip başlan bölegi, şinesi, şonuň ýaly-da, gögerip oturan agajyň, käbir ösümligiň düýbünden çykýan çybygy. Gowaçanyň çigitleriniň ösüntgileri. 2. Bedeniň bir ýerine artyk çykan zat.

Son arananlar:

• pane,
• yashirin,
• superstition,
• geceli,
• ƏvvƏlki,
• səmər,
• süymek,
• tozuramak,
• yulğun,
• gurşaw,
• zık,
• suroo,
• uğaylav,
• likkide,
• sürme,
• teşekkür,
• pled,
• kəsmət,
• kirşan,
• intuition,
• terik,
• ösüntgi