çapak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
çapak
I и. 1) күз эрене; 2) кылау (кыздырган тимер, металл өслек кырыенда пәйда булган калай сыман кырлык)
çapakII и. корбан балыгы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
çapak
Türkiye Türkçesi: çapak
Azerbaycan Türkçesi: zığ
Başkurt Türkçesi: küⱬ irini
Kazak Türkçesi: bılşık
Kırgız Türkçesi: çılpak
Özbek Türkçesi: şilpıḳ
Tatar Türkçesi: küz irini ülik
Türkmen Türkçesi: çılpık
Uygur Türkçesi: çapak
Rusça: glaznóy gnóy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çapak
I, at. Iki eliň iç ýüzi biri-birine urlup edilýän hereket.
‣ Çapak çalmak el çarpmak. Oturanlar aýdymy gaýtalatjak bolup çapak çaldylar (“Edebiýat we sungat”).
ÇAPAK II, at. Zagara balyklar maşgalasyndan bolan deňiz balygy. Olar haçan töp, takgaz, çapak ibererkäler diýip, agyzlaryny açyşyp ýatmadylar (“Edebiýat we sungat”).