çalmar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çalmar

at. Çopanlaryň daşyna çöp aýlap oturýan düşelgesi, pürli agaçlardan edilen aýmança. Çalmaryň ortasyndaky ojagyň ody köz bolup galdy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• tabşyryk,
• impel,
• spinel,
• Düz,
• lit,
• üstel,
• uçuz,
• hırs,
• gorsoxta,
• Deneyim,
• wheelbase,
• saleh,
• Madalya,
• prominence,
• iyelik,
• gürüldegen,
• Hünər,
• halələnmə,
• disjoint,
• biology,
• Optimum,
• çalmar