çalmar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çalmar

at. Çopanlaryň daşyna çöp aýlap oturýan düşelgesi, pürli agaçlardan edilen aýmança. Çalmaryň ortasyndaky ojagyň ody köz bolup galdy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• heighten,
• muñukmak,
• saldır,
• ataylap,
• hurpaymoq,
• öltürgüchi,
• Film,
• kend,
• ooğuy,
• munqu,
• bonu,
• həyəcansız,
• saldırma,
• agan,
• uxturmaq,
• tagam,
• çaşkaloşka,
• typology,
• ağkirpik,
• puçlamak,
• ulam,
• çalmar