uçuz
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uçuz
ucuz, değersiz. ~ satmak: ucuza satmak, ~ almak: ucuza almak, ~ mal: değersiz mal, ucuz hayvan, ~ adam: değersiz adam, meni kesiñden ~ğamı sanaysa: beni kendinden daha mı değersiz görüyorsun, ~ bolmak: ucuzlamak, değer kaybetmek, ~ körmek: değersiz görmek, aşağı görmek, ~ etmek: ucuzlatmak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
uçuz
ucuz, hor ve alçak, değersiz· I, 54