kondurmak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kondurmak

ф. 1) кундыру, урнаштыру; 2) аннан-моннан эләктереп кую

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kondurmak

kondurmak, üzerine koymak· II, 192

Son arananlar:

• oğarı,
• Müşk,
• ipsofacto,
• koğa,
• sepli,
• köpeklemek,
• sedalı,
• heretic,
• bergen,
• yarsudmak,
• egiz,
• yarukluk,
• əhya,
• açım,
• dilavər,
• kekene,
• bahis,
• Miyanpur,
• Vatan,
• Tomoq,
• Sıkmır,
• kondurmak