çakğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çakğan

1. Yeşeren, filizlenen, tomurcuklanan. Terekle ~dıla: ağaçlar tomurcuklanmışlar; 2. Sivilce, ergenlik sivilcesi . Caşnı beti ~dan tolğandı: gencin yüzü sivilceyle dolmuş.

Son arananlar:

• athrob,
• damka,
• tebir,
• norm,
• transition,
• yaygı,
• üzre,
• mallı,
• chashqan,
• palal,
• matter,
• soyulmaq,
• ilm,
• hepsi,
• ygrarsyz,
• koşək,
• sıyaktan,
• Kullanmak,
• impulse,
• utterly,
• gozganmak,
• çakğan