çagaçuga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çaga-çuga

[ça:ğa-çu:ğo], at. Oglan-uşak, bala- çaga; perzentler.

Son arananlar:

• ýygnaşdyrmak,
• tüpi,
• açuu,
• tinish,
• tegerenüü,
• düwülmek,
• chalkashmoq,
• şägirt,
• anyklama,
• qənir,
• fıkra,
• ayda,
• qəbil,
• dömüş,
• lovğa,
• cılgayak,
• montyor,
• çalakçulak,
• virane,
• börü,
• qiymə,
• çagaçuga