çagaçuga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çaga-çuga

[ça:ğa-çu:ğo], at. Oglan-uşak, bala- çaga; perzentler.

Son arananlar:

• piskopos,
• künlü,
• çobur,
• pack,
• pat,
• kutul,
• sahtekâr,
• semüz,
• qoç,
• yaşamak,
• şəy,
• kekke,
• kekre,
• çägelik,
• ilyarası,
• ügü,
• kafu,
• İlgiç,
• karız,
• Darılmak,
• fluorine,
• çagaçuga