künlü
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
künlü
güneşli, güneşi bol.
Son arananlar:
- xartut,
- salaka,
- üzüklik,
- yütermek,
- gamete,
- Gerekçe,
- sarsıntı,
- müsadirə,
- Karıp,
- ceñil,
- sayranda,
- sekans,
- qəmərsurət,
- conspectus,
- ayanch,
- floodlight,
- ortaçağ,
- paycha,
- gögerme,
- yandurma,
- glide,
- künlü