buýnuz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

buýnuz

at. 1. kön.s. Şah. Goça buýnuz ýük däldir (Nakyl). 2. Düzümi şahyň düzümine meňzeş zatlar (köplenç toýnak). 3. sazç. Dutaryň kädisiniň düýp tarapynda kirişleri ildirmek üçin ýasalan ilgençek. 4. dokm. Palasa, keçä salynýan şaha meňzeş nagyş. 5. Atanak güllüler maşgalasyna degişli birýyllyk otjumak ösümlük. 6. lukmanç. Gözüň togalak agy.

Son arananlar:

• Medrese,
• mökü,
• sunshade,
• töppeli,
• bust,
• consecrate,
• batta,
• eklemek,
• eripe,
• qowun,
• donamak,
• ravages,
• chiroy,
• vaterliniya,
• uun,
• tada,
• selinleme,
• İsim,
• ifçin,
• tanumak,
• tenqit,
• buýnuz