zəmin

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

zémin

f. Yer, toprak, kara. Memliket zémini – Ülke toprağı.

Son arananlar:

• Jon,
• bob,
• kaysıl,
• Ýaby,
• kozğavçu,
• valiy,
• kumpay,
• Tilsim,
• neer,
• kuruluş,
• geçerlik,
• ıstarc,
• farming,
• senenama,
• coon,
• erect,
• gülüş,
• peni,
• Home,
• justifiable,
• patnis,
• zÉ™min