kozğavçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kozğavçu

bk. Kozğavuk.

Son arananlar:

• uçarman,
• eşitdirmək,
• çulp,
• perpetuate,
• ilgeri,
• Orospu,
• Yoğa,
• nisan,
• yıkmak,
• ödül,,
• cuft,
• uyukta,
• sığallama,
• tilsiz,
• qorum,
• İkki,
• kaptan,
• uçuru,
• mülkdar,
• necessary,
• girih,
• kozğavçu