zeyil

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

zeyil

is. [ər.] köhn.
1. Ətək, paltarətəyi.
2. Artırma, qeyd, əlavə (kitab barəsində).
3. Mətnə dair təsvir və şərh.
4. Aşağıda göstərilən.

Son arananlar:

• ýama,
• burbalmak,
• bar��ak,
• mantık,
• yom,
• hüznlü,
• candavur,
• betochar,
• armutlanmak,
• ırgıtmak,
• PUÇ,
• spire,
• posyolka,
• tension,
• caynamaz,
• radius,
• Sakinleşmek,
• əxlaqsızlıq,
• caşavlu,
• üştürmek,
• mıcır,
• zeyil