eyd
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
eyd
is. [ər.] köhn. Bayram. Baxmayın eyd günü ayna ilə ayə, vəli; Mahi-nov ol iki əbruyi-dütadən görünür. Ə.Vahid.
Son arananlar:
- Baxil,
- bitab,
- amirlik,
- altıaçılan,
- tendentsiozlik,
- obsidian,
- lohusa,
- quşqalxmaz,
- xatırlamaq,
- sirelcilik,
- munglanmaq,
- dilaltı,
- edizlik,
- behiştlik,
- çark,
- tavsamak,
- talaa,
- bileşik,
- atmaca,
- wagşyýana,
- udma,
- eyd