aylançbuylanç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aylanç-buylanç

dolanbaçlı-dönemeçli, eğri-büyrü.

Son arananlar:

• mähriban,
• bolcar,
• lexicography,
• selinti,
• əmələgəlmə,
• gedəngələn,
• səngimək,
• Teki,
• apple,
• gyýaň,
• kırkayak,
• kez,
• Deneştirmek,
• Niçik,
• saharğa,
• boncuk,
• enflasyon,
• küngey,
• hushtak,
• Olaqon,
• gürge,
• aylançbuylanç