aylançbuylanç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aylanç-buylanç

dolanbaçlı-dönemeçli, eğri-büyrü.

Son arananlar:

• tizimcha,
• örgü,
• melumat,
• beçə,
• sudak,
• şana,
• çerttir,
• beh,
• hosila,
• Püxtə,
• sylamak,
• bakıg,
• viscosity,
• Eldiven,
• Döşəmə,
• tevdi,
• duzaq,
• geometri,
• gaunt,
• çüprek,
• tele,
• aylançbuylanç