zerewşan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

zerewşan

[zeröwşa:n], at, k.d. 1. Zer-altyn pürkilen, altyn çaýylan. Gara gözli, zerewşan käkilli kenizler ony görüp, akyl-huşdan aýryldylar (“Saýatly – Hemra”). Badam gabak, ýakut saçly, Zülpi zerewşanym gelýär (Zelili). 2. Gülüň ady. Sährada zerewşan güller açylypdyr.

Son arananlar:

• obuna,
• təriflənmək,
• berkut,
• near,
• uwuş,
• aydatmak,
• kapsam,
• avur,
• din,
• seýilgäh,
• dialect,
• ushaq,
• badtempered,
• kül,
• blucin,
• dooron,
• qangshar,
• yumoristik,
• Kıç,
• damlamoq,
• tabılğa,
• zerewşan