Melun
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
mel’un
[Köken: Arapça] Onmaz, Yaman, İğrençli, Kargışlı
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
mel'un
Türkiye Türkçesi: mel'un
Azerbaycan Türkçesi: mäl'un
Başkurt Türkçesi: mälğün
Kazak Türkçesi: lağnet atkan malğun
Kırgız Türkçesi: kara sanatay kara niyettṻ
Özbek Türkçesi: mäl'lün
Tatar Türkçesi: mälğun
Türkmen Türkçesi: melğūn yigrenci
Uygur Türkçesi: mäl'un bätvak
Rusça: prokl'atıy okoyannıy gnusnıy
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
mel'un
a. din. Melun, lanetli, günahlı.