yeşik.

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yeşik

[rus.] Taxtadan və s.-dən qayrılan iri qutu. Meyvələri yeşiklərə yığdılar. Üç yeşik alma. – [Ağa:] Bir uca ağacın baş budağına bir yeşiyi kəndir ilə möhkəm bağlayıb Molla Nəbiqulunu əyləşdirdim yeşiyin içində.. Ə.Haqverdiyev. Şofer bir yeşik üzüm və bir yeşik əncir gətirdi. Ə.Əbülhəsən.

Son arananlar:

• yalghuz,
• temellendirmek,
• kuravçu,
• əsgər,
• gilded,
• Ocak,
• toplantı,
• Küren,
• enervate,
• arabesque,
• agonize,
• royob,
• sobol,
• könükme,
• arkamaarka,
• dafna,
• qaraqovurma,
• diversant,
• naar,
• oraklav,
• kağızlaşma,
• yeşik.