yeşik.

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yeşik

[rus.] Taxtadan və s.-dən qayrılan iri qutu. Meyvələri yeşiklərə yığdılar. Üç yeşik alma. – [Ağa:] Bir uca ağacın baş budağına bir yeşiyi kəndir ilə möhkəm bağlayıb Molla Nəbiqulunu əyləşdirdim yeşiyin içində.. Ə.Haqverdiyev. Şofer bir yeşik üzüm və bir yeşik əncir gətirdi. Ə.Əbülhəsən.

Son arananlar:

• solidarity,
• MUSTAHIQ,
• cuft,
• gurra,
• ilkit,
• ikselik,
• alaçu,
• Corab,
• Asap,
• yükletmek,
• torik,
• Bayır,
• defection,
• sifilis,
• CUUN,
• dinc,
• tapdıq,
• ürkek,
• Chidam,
• but,
• Qir,
• yeşik.