yeşik.

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yeşik

[rus.] Taxtadan və s.-dən qayrılan iri qutu. Meyvələri yeşiklərə yığdılar. Üç yeşik alma. – [Ağa:] Bir uca ağacın baş budağına bir yeşiyi kəndir ilə möhkəm bağlayıb Molla Nəbiqulunu əyləşdirdim yeşiyin içində.. Ə.Haqverdiyev. Şofer bir yeşik üzüm və bir yeşik əncir gətirdi. Ə.Əbülhəsən.

Son arananlar:

• kürküm,
• kısıtlamak,
• ýardam,
• koordinatsiya,
• berklemek,
• sarvat,
• village,
• tibirtki,
• şehit,
• abla,
• grammar,
• haphap,
• hettiginey,
• Uru,
• tözümsüz,
• gerilmek,
• time,
• doğurma,
• çekimser,
• UÇKUR,
• chola,
• yeşik.